Zaman zaman içinde
Kalbur saman içinde.
Develer tellal iken,
Pireler berber iken.
Zamanın azı çoğu yokmuş.
Masalda yalan çokmuş.
Fili yutmuş bir sıçan.
Yalan mı dedin aman!
Masalın yalanı mı olurmuş?
Her gerçek, bir masalı bulurmuş.
Çok uzaklarda, ortasından bir nehrin geçtiği "Zamanlar Ülkesi" adında kocaman bir ülke varmış. Her şey, kent merkezine kral tarafından yerleştirilen saatin içindeki guguk kuşunun öttüğü o an başlamış. İnsanlara her dakika, her saniyeyi hatırlatmak için yuvasından çıkıp “Zaman az, koşun biraz; yetişemezsen işine, üzülürsün haylaz.” diyerek ötmekmiş görevi bu minik kuşun.
İşte o günden sonra burada yaşayan insanlar zamanın su gibi akıp geçtiğini düşünmeye, tüm işlerini şimşek hızıyla yapmaya başlamışlar. Yemek yerken bile lokmalarını çiğnemeden yutar, hızlı konuşur, koşa koşa yürürlermiş. Beklenildiği gibi acele işlerine şeytan karışmış.
"Zaman az, çabuk yap," diye diye tüm işleri aceleye getirdikleri için bu kentin sokaklarında yarı kel adamlar, tek paça pantolonlu çocuklar, bir ayakkabı ile dolaşan kadınlar görmek mümkünmüş.
Kentliler, birçok işi yirmi dört saate sığdırmaya çalışıyorlarmış ama iki karpuzun bir koltuğa sığmayacağını hesaba katmıyorlarmış bir türlü.
Kral, sonunda ülkenin adını değiştirmiş ve bu topraklar "Azzamanvar Ülkesi" olarak anılmaya başlamış. Burada zaman hızlı akarken halkın yüzüne garip bir hüzün çökmüş. Sorunlar sorunları doğurmuş. Mutsuzluğun hükmettiği bir yerde başka ne umulurmuş?
Bu masalımızın kahramanı da Azzamanvar Ülkesinde yaşayan Hadi adında bir kızmış.
Hadi'nin günleri hep koşturmakla geçermiş.
"Hadiii! Haydi kızım, acele et! Okula geç kalacaksın."
"Hadiii! Haydi kızım, zamanımız az. Ödevini çabuk yap."
"Hadiii! Haydi kızım, oyalanma.”
Hadi, bu telaşlı günlerin birinde okuldan evine dönüyormuş. Koşturmaktan, bir yerlere yetişmekten o kadar çok sıkılmış ki...Yavaş adımlarla kentin merkezine doğru ilerlerken şehri saran mutsuzluğun nedenini düşünüyor ama bulamıyormuş bir türlü. Derin düşünceler denizinde neredeyse boğulacakken duyduğu sese doğru çevirmiş başını.
“Neden bu kadar mutsuzsun? /Zamandan mı yoksunsun? /Eğer bu hızla yürürsen / Her yere gecikeceksin sen.”
Hadi, cevabını bulamadığı soruyu yöneltmiş kuşa ve Azzamanvarlılar gibi kendisinin de çok mutsuz olduğunu söylemiş.
“Ben yanıtı biliyorum./ Atla sırtıma seni götüreyim.” demiş kuş, başını eğerek. Minik bir hayvanın gövdesine binmek fikri onu şaşırtsa da aklını kemiren sorunun yanıtını bulmak için önerisini kabul etmiş.
Kuş, kanatlarını çırptıkça büyümüş, büyümüş... Yaşadığı kenti yükseklerden görmek çok hoşuna gitmiş Hadi’nin. Ama mutluluğu kendi evlerinin üzerinden geçerken kaygıya dönüşmüş.
“Annem geç kaldığımı fark edince çok telaşlanacak,” demiş dudaklarını büzerek.
“Merak etme Hadi / Guguklu saatin dışındayım yani/
Annen hiç bir şey fark etmeyecek/ Zamanı hatırlatan guguk kuşu onlara ötmeyecek.”
Kuşun bu sözleri Hadi’yi rahatlatmış. Gökyüzünde süzüle süzüle diyarları geçmişler.
Kollarını iki yana açan Hadi, rüzgârla kucaklaşmış, güneş yanağına bir öpücük kondurmuş, dağlar selam vermiş ona.
“İşte sonunda geldik./ Cevabın burada şimdilik/
Mutluluğun nedenini bulunca/ Kentimize uçalım doğruca,” diyen guguk kuşu kanatlarını eğerek inişe geçmiş ve yeşilin binbir tonuna sahip ormanın ortasındaki küçük kulübeyi göstererek:
“Azzamanvar Ülkesinin geleceği orada,” demiş.
Hadi, kapıyı tıklatmış çekinerek. Karşılarında duran kız, içeri buyur etmiş onları.
Azzamanvar Ülkesindeki insanların üzerine çöken hüzün bulutlarını anlatmışlar kıza. Kızıl, kıvırcık saçlı, gözlerinin içine gizli bir tebessüm yerleşmiş gibi görünen bu kız, Hayaller Ülkesinin baş perisiymiş. Hayallerin tükenmemesini ve solucan deliğinin kapanmamasını sağlamakmış görevi.
Üçü birlikte kulübeden çıkıp ormanın derinliklerine doğru yol almışlar. Engebeli ve dar patikanın sonuna vardıklarında bir dehliz belirmiş önlerinde.
“Beni takip edin. Solucan deliğinden geçip Hayaller Ülkesine varacağız,” demiş baş peri. Dehlizin sonuna ulaştıklarında gözlerine inanamamış Hadi. Burası Azzamanvar Ülkesine hiç benzemiyormuş çünkü. Evleri bile onlarınkinden farklıymış.
Azzamanvar Ülkesinde baca varsa kapı yok, pencere varsa çatı yokmuş. Ama buradaki evler çatılı, bacalı, kapılı, pencereliymiş. Onu en çok şaşırtan ise insanların yüzündeki ifade olmuş. Onlardaki tebessüm gelmiş, Hadi’nin dudaklarına yerleşmiş.
Baş perinin dehlizden çıkmasıyla birlikte gökyüzünü kuş sesleri kaplamış. Sesler şarkıya dönüşmüş. Etrafta biraz dolaşan Hadi, çimlerde sırt üstü uzanıp gökyüzüne bakan dört çocuğun yanına gitmiş. Onlara ne yaptıklarını sormuş. İçlerinden biri hayal kurduklarını söylemiş. Her gün kuşların melodisini duyan insanlar, yaptıkları işleri bırakır ve hayallere dalarmış burada. Sonra da bunların gerçekleşmesi için çabalarmış.
“Bize katılmak istemez misin? Bugün mor hayaller kuracağız. Birbirimize bunları anlatıp hayalimize kavuşmanın yollarını arayacağız,” demiş Hadi’ye bakan kız.
Bakışlarını baş periye çeviren Hadi, onun gülümsemesiyle sırtüstü uzanmış çimlere, ellerini başına yastık yapmış.
“Ben Küçük Kadınlar'daki Jo gibi bekâr yaşamak ve yazar olmak istiyorum,” demiş bir kız.
“Ben de Pippi Uzun Çorap gibi hayvanlarımla birlikte yaşamak istiyorum,” demiş diğeri.
“Ben de Küçük Kara Balık gibi yeni yerler keşfetmek ve hayatı dolu dolu yaşamak istiyorum,” demiş az ilerideki.
“Ben de Kumkurdu’ndaki Zackarina gibi kendi öykümü yazmak istiyorum,” demiş bir başkası.
Hadi, ”Buldum guguk kuşu, buldum sorumun yanıtını! Hadi uçalım kentimize doğru,” demiş heyecanla. Baş periye teşekkür ettikten sonra Azzamanvar Ülkesine uçmaya başlamışlar.
Oraya varınca nehrin üzerindeki köprünün tam ortasında durmuş Hadi.
“Sıra sende,” demiş guguk kuşuna.
Kuşun sesi gökyüzünü sarmış. Şarkıyı duyan tüm insanlar nehrin kıyısında toplanmış.
Hadi, onlara Hayaller Ülkesinde gördüklerini anlatmış. Onun sözlerinin etkisiyle herkes sırtüstü çimlere uzanmış, bakışlarını gökyüzüne çevirmiş. Şimdiye dek hiç yapmadıkları bir şeyi yapıyorlarmış.
Hayal kuruyorlarmış!
Onlar hayal kurdukça Azzamanvar Ormanının patikasında, solucan deliği belirmeye başlamış. Halk, her hayalin sonunda biraz daha uzayıp genişleyen dehlizden geçmek için sıralanmış.
Artık Azzamanvar Ülkesi de Hayaller Ülkesine benzemeye başlamış. Kısa sürede ülke değişmiş. Evleri, saçları, kıyafetleri artık olması gerektiği gibiymiş. Kral da hatasını anlamış. Halkının zamanla yarışarak ülkeyi kalkındıracağına inandığı için kentin ortasına yerleştirdiği saati kaldırtmış. Ülkenin adını da eskisi gibi "Zamanlar Ülkesi"ne çevirmiş.
Hayal kuran insanlar, onların gerçekleşmesi için zamanı verimli kullanmayı, guguklu saate ihtiyaç duymadan öğrenmişler.
Guguklu kuşun görevi de çınar ağacının en tepesine tüneyerek hayal saatini kentlilere hatırlatmak için ötmek olmuş artık.
Her şeyden önemlisi, insanların yüzüne yerleşen gülüşler, gri hüzün bulutlarını dağıtmış kısa sürede.
Gökten üç elma düşmüş.
Biri, Zamanlar Ülkesi halkının,
Diğeri Hayaller Ülkesindeki insanların,
Üçüncüsü de zamanın değerini bilen siz hayalcilerin olsun.
*Etkinliği hazırlayan: Tuğçe Sarsılmaz Köksel
ANAHTAR KELİMELER: Zaman, saat, hayal, guguk kuşu, yetişmek, geç kalmak, tam vaktinde
KONU: Zaman hep aynı hızda akıyor, biz o zaman dilimini planlamalıyız.
TEMA: Zamanlar Ülkesinde zamanı yakalamaya çalışan insanlar, Hayaller Ülkesinde zamanı değerlendiren insanlar yaşamaktadır. Masalın kahramanı Hadi, iki ülke arasında zamanın akış farkını keşfeder.
KIPIR KIPIR DÜŞÜNCELER:
“Acele işe şeytan karışır” atasözü ne anlatmaktadır?
“Zaman su gibi akıyor” deyimi ne anlatmaktadır?
Hayal kur, hayalini gerçekleştirmek için plan yap ve planını uygulayıp hayaline
kavuşmak için çabala. Peki senin hayalin ne? Bu hayalinin gerçekleşmesi için nasıl bir
plan yapmalısın?
Masalımızın kahramanı Hadi’nin hayali nedir?
Planlayıcı nedir?
KIPIR KIPIR ETKİNLİKLER:
Öğretmen ya da bir yetişkin, tek çocuk veya sınıf öğrencilerine bir dakika (isteğe göre beş dakika yapılabilir) süren iki oyun oynatacağını belirtir. Birinci oyun yakalamaca oyunudur. Ebe belirlenir ve öğretmen bir dakika sonra oyunu durdurur. İkinci oyun taş, kâğıt, makas oyunudur. Herkes yanında duran arkadaşı ile eş olur üç kere taş, kâğıt, makas oyununu oynarlar. Öğretmen bir dakika sonra oyunu durdurur. Çember şeklinde dizilen gruba öğretmen “İki oyun birer dakika sürdü. İki oyunun birbirinden zaman açısından farkı neydi? Oyunlar bittiğinde ne hissettiniz?” gibi sorular yöneltilir. Herkes söze başlamadan önce öğretmen dakika tutar ama öğrencilere söylemez. Son kişi sözünü bitirdiğinde “Herkesin konuşması toplam kaç dakika sürmüştür?” sorusunu sorar.
Yaşadığınız ortamda herkesin beraber olduğu zaman aralıkları içinde bir saat belirleyin. Bir kişinin telefonunda belirlenen saate bir alarm kurun. Alarm sesi herkesin beğendiği bir şarkı, kuş sesi ya da ses kaydı olabilir. Alarmı duyduğunuz an yaşadığınız yerin ortak noktasında buluşun ve bir dakikalık hayal kurun. İsterseniz hayalinizi paylaşabilirsiniz. Eğer gerçekleşebilecek bir hayal ise bunu plana dönüştürün. Planın uygulanmasında birbirinize yardımcı olmanız her şeyden çok önemlidir. Çünkü zamanda birbirimizin desteğine ihtiyacımız var.
Seçtiğiniz renkli kâğıt, kalem ve desenli bantlarla kendinize ya da bir sevdiğinize hediye etmek için planlayıcı hazırlayabilirsiniz.
Hadi’nin Hayali adlı masalda geçen kitap isimlerini sizler için sıralıyorum. Sizler de bu kitapları araştırıp, en çok dikkatinizi çeken kitabı okuyabilirsiniz. Hatta hepsini merak edip birçok kitap edinebilirsiniz. Belki de arkadaşlarınıza önerirsiniz ve her biriniz bir kitabı alır sırayla birbirinize verip tüm kitapları okuduğunuz, bir süt ve kurabiye eşliğinde kitapların konularını birbirinize anlattığınız bir kitap kulübü oluşturabilirsiniz.
Küçük Kadınlar - Louisa May Alcott
Pippi Uzun Çorap - Astrid Lindgren
Küçük Kara Balık - Samed Behrengi
Kumkurdu - Åsa Lind
Esenciğim, emeklerine sağlık. Besteciğim yine harikalar yaratmışsın. çiziminle.